İnsan ateşe hükmediyor
Çeviri: Muammer TAN
İnsanlaşmanın ilk işaretlerinden olan ateşin kullanımı, insan evriminde önemli bir yer tutar. Aslında insan ateşi evcilleştirmekle kalmayıp onu ihtiyaçlarına göre kullanabilen tek hayvandır.
400 bin yıllık
ilk ateş izleri Çin’deki Zhoukoudian'dadır. Orada, ateşte sertleştirilmiş kemik
ve keçiboynuzlarından oluşan birçok parça bulundu ve bu farklı izler, Pekinlilerin
barınaklardan oluşan yerleşkelerini ustaca kullanabildiklerini kanıtlıyor. Bu
yerleşke üst üste 4 katman yanmış taş kömüründen oluşan 6 metrelik bir kül ve insan
kemiklerini içerir.
Diğer korunmuş izler
Afrika
Kar,
yağmur ve uzun süreli soğuk… Atalarımız hızla bu iklim şartlarına uygun bir
yerde barınmayı tercih ederlerdi. Mağara girişlerinde konuşlanırlardı. Ateş, alanı
çabucak ısıtırdı ve böylece insanlar mağara içinde gruplaşabiliyor ve ısınmış
çevreden faydalanabiliyorlardı.
Çeviri: Muammer TAN

“Takriben 400 bin yıl önceki barınakların görünümüne bakıldığında, muhtemelen ateş
etrafında daha organize bir sosyal hayat olduğu görülecektir. Ateş, olağanüstü
bir insanlaşma motoru olmuştu. Gecenin masraflarına karşı günü aydınlatıyor ve
uzatıyor, insanların mağaralara yerleşmesine imkân sağlıyor, kış tüketimine karşı yazı uzatıyor ve
tekrardan ısıtıyor, insana dünyanın değişik soğuk bölgelerine yerleşebilme
olanağı veriyor, besinleri pişirme ve parazitlerden arındırma, mızrakların
uçlarını ateşte sertleştirirken alet üretimini geliştirmeye olanak sağlıyordu
ama özellikle kullanışlı bir yenilikti” diyor
Henry de Lumley (2004).
İlk ateş ocağı izleri
Zhoukoudian:
400 bin yıllık bir Çin barınağı

İsrail’de, Gesher Benot Ya’agov yerleşkesinde ateş izlerine ulaşıldı. Elde edilen tohumlar, odun, yanık çakmaktaşı
790 bin yaşında olan bir ya da birkaç
tane ateş ocağının varlığını gösterir gibiydi.
Araştırmacılar, yine de elde
edilen ocak kalıntılarının, planlı bir şekilde yapılan ocaktan geri kalan izler olabileceği fikrine kuşkuyla
yaklaşıyorlar.
Claire Gaillard (CNRS)’a göre,
kömürleşmiş parçaların dağılımı, kazara gelişen bir yangın ihtimalini
düşünmemizi zorlaştırır. Ekim 2008’de, elde edilen bu ateş
ocaklarına ilişkin başarılı bir çalışma yayımlanır. Yanık çakmaktaşları, ateşi
istedikleri zaman yakma kapasitesine sahip farklı insan kuşaklarının farklı
dönemlerini işaret eder.
(Quaternary
Sciences Reviews).
Diğer korunmuş izler
Ateş
ocağı izlerini taşıyan diğer yerleşkeler temel olarak Avrupa'dadır:
Vertesszollo (Macaristan), Terra Amata (Nice-Fransa), Lunel Viel (Fransa),
Auchenheim (Aşağı Ren) ve Menez-Dregon (Britanya-Fransa).
Genel
olarak ateşin kullanımının, 400 bin yıl önce Avrupa'da yaygınlaştığı tahmin
ediliyor. Pezletice (Çek Cumhuriyeti) yerleşkesi de bizlere ayni şekilde
650.000 yıllık ateş izleri sunuyor; ancak kanıtlar bu ateşin bilinçli olarak
yakılmadığı yönünde.
Afrika
kıtasındaki bazı yerleşkeler eski yangın izleri sunuyor (1,5 milyon yıl). Ancak
bunlar muhtemelen doğal yangınlardı: Chesouanjia ve Gadeb (Etiyopya), Bodo
(Kenya).
Ateş
niçin yakılıyor?
Fonksiyonları
hakkında bilgi vermeyen eski ateş ocağı izleri bulmak!
Kemiklerin,
odun parçalarının ya da taşların tozlaşmış kalıntıları ateş ocaklarının amacını
belirtmiyor. Arkeologlar bu yanıcıları, odun ağaç türlerini tespit edebilseler de,
bazı durumlarda yapamıyorlar ve bu durumlarda atalarımızın gözettiği hedefi
hayal ediyoruz…
Isı
üretimi

Korunma
Makalenin
başında da belirtildiği üzere insan, ateşi evcilleştiren tek hayvandır ve
böylece süregelen bir korkunun da üstesinden gelmiştir.
Tutuşturulmuş
bir ateş veya yakılmış bir meşale vahşi hayvanları korkutup uzaklaştırmak için
yeterli oluyordu. Bu pasif savunma kabilelere tam bir avantaj sağlarken, onları
ateşin kullanımında da günden güne ustalaştırdı.
Yiyeceklerin
pişirimi
Rastlantı,
kazara… Atalarımızın yiyeceklerini pişirmeyi nasıl geliştirdikleri bilinmiyor.
Daha kolay çiğneme, kolay sindirim, daha lezzetli bir tat onlara çekici gelen
kesin avantajlar olarak düşünülebilir. Ateş ocaklarında bulunan birçok hayvan
kemiği kalıntıları bu pratiğin hızla geliştiğini gösteriyor.
Ateş nasıl
yakılıyor
Sanıldığı
gibi atalarımız, iki çakmak taşını birbirine sürtmüyorlardı. Bu hiç bir işe
yaramaz! Basitçe iki çakmak taşını birbirine vurmak tutuşmayan kıvılcımlar çıkarır.
Öyleyse, basit ince bir dalı yakmak için böyle bir şans yok!
Ateşi tutuşturmanın sadece iki “basit” yolu vardır…
Çarpma
Çarparak ateş yakabilmek için 3 farklı malzeme
gerekir: Çakmak taşı, demir cevheri (ateş taşı ya da demir sülfit) ve bir temel
yanıcı (bitki ya da mantar). Çakmak
taşının demir parçasına çarpımı (aynen çakmakta olduğu gibi) temel yanıcı
üzerinde kıvılcımlanır ve bu işlem 2 saniye devam eder. Bu süre, kuru otlar üzerinde kor yaratmak
için yeterli bir süredir.
Ateşe hükmeden atalarımız
Bilimsel
kanıtlar, görece ateşin kullanımının çok eski olmadığını gösteriyor (400 bin
yıldan daha az). Gelecekte bu tarihi geriye alabilecek yeni keşifler olabilir. Buluntular,
atalarımızdan çok azının ateşi evcilleştirebilmiş olduğuna işaret ediyor.
En
eski çakmak
Belçika’daki
Chaleux mağarasında 13 bin yıl öncesine tarihlendirilen ateş taşı kalıntılarına ulaşıldı. Bu kalıntılar ilk çakmak örneği olarak değerlendiriliyor.
Ayrıca
ilk çakmağın bulunduğu yer olarak görülen bu yerleşkede büyük bir kumtaşı
döşemesi ile yaban öküzü kalıntılarına da ulaşılmıştır.
![]() |
Demir sülfit, kıvılcım oluşturmak için. |
![]() |
Çakmaktaşı: Tarih-öncesin temel çakmağı. |
![]() |
Kor oluşturmak için dallar. |
Ateşe hükmeden atalarımız
Tarihi
yerleşkeleri inceleyen arkeologlar, kömürleşme izlerinin, stratigrafik
katmanlarda yer alan ateş ocaklarının bir sonucumu ya da basit yangın izlerimi
olup olmadığını açıklamalıdırlar.
Eğer
bu ocaklar insanlar tarafından yapıldıysa, şu ölçütler sıralanabilir:
—
Bir ya da birkaç kat kül katmanı var ise (ocağın tekrar tekrar kullanıldığını
belirtir),
—Ocak
çevresinde taşlar ya da yassı taşlar var ise,
—Pişirilmiş
et parçalarını gösteren kömürleşmiş kemiklerin varlığı.
![]() |
Terra Amata Bir barınak örneğindeki ocak "Avrupa'nın ilk sakinleri" sergisinden |
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder